Chomik europejski to dziko żyjący ssak, uznawany dawniej za szkodnika. Obecnie prowadzone są prace nad zachowaniem tego gatunku, ponieważ jest on poważnie narażony na wymarcie na całym terenie swego występowania.
Chomiki europejskie to zwierzęta, które osiągają do 30 cm długości i do 1 kg masy. Żywią się one głównie ziarnami zbóż, ale również bezkręgowcami czy jajami ptaków gniazdujących na ziemi.
Sierść chomików europejskich przyjmuje odcienie od żółtobrunatnego do rudawego i czerwonego z jednolicie czarnym brzuchem. Włosy wokół pyska, na łapach i po bokach ciała są białe. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest również obecność toreb policzkowych, w których jego przedstawiciele przenoszą pokarm do komór spichrzowych.
Zwierzęta te większą część swojego życia spędzają w norze pod ziemią, na którą składa się: komora gniazdowa, spichlerze, latryny oraz łączące je korytarze. Na zewnątrz chomiczej nory znajduje się kopiec utworzony z ziemi.
Niestety w obecnych czasach wolno żyjące chomiki europejskie giną w zastraszającym tempie (szczególnie duża jest śmiertelność wśród osobników młodych). Wśród przyczyn spadku liczebności populacji chomika wymienia się przede wszystkim intensyfikację rolnictwa oraz drapieżniki (a wśród nich psy i koty).
Naukowcy oceniają, że prawdopodobieństwo wyginięcia tego gatunku w ciągu 50 lat jest wysokie, a w niesprzyjających warunkach może nastąpić nawet szybciej (w ciągu 20-30 lat). Zniknięcie chomików odbije się oczywiście na ekosystemie, w którym zwierzęta te pełnią określoną rolę.
MW
Źródło: Nauka w Polsce, www.naukawpolsce.pap.pl, cały artykuł można przeczytać
TUTAJ.