Rozmnażanie roślin nagozalążkowych na przykładzie sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris)Sosna zwyczajna jest pospolitym drzewem iglastym, rosnącym prawie na całym terenie Polski – wyjątkiem są tereny górzyste, gdzie ustępuje ona innym gatunkom. Nie ma dużych wymagań siedliskowych, rośnie nawet na piaszczystych glebach, dobrze znosi okresowe susze. Gdy rośnie w lasach, w towarzystwie innych drzew, osiąga znaczną wysokość i w szczytowych partiach wytwarza słabo rozgałęzioną koronę. Gdy rośnie samotnie, przyjmuje niższy pokrój i jej korona silniej rozgałęzia się na boki.
Liście sosny są przekształcone w igły (przystosowanie do suchych siedlisk) i, co charakterystyczne, występują parami, na krótkich trzoneczkach. Sosnowe igły są ostro zakończone, a w przekroju maja kształt mniej więcej półksiężycowaty.
Pokrój ogólny sosny (Pinus sylvestris) | | 
Igły sosny (Pinus sylvestris).
Zwróć uwagę, że wyrastają one po dwie
na krótkich trzoneczkach. |
Rozmnażanie sosny cechuje się przemianą pokoleń, w której dominuje sporofit (jest to prawie całe drzewo, jakie widzimy), a gametofity są zredukowane do maleńkich roślinek, rosnących na sporoficie i uzależnionych od niego.
Sporofit produkuje dwa rodzaje haploidalnych (powstałych w procesie mejozy), zarodników (spor). Różnią się one wielkością i nazywane są z tego względu mikro- i makrosporami. Jeden sporofit produkuje oba rodzaje zarodników, ale w różnych częściach rośliny - mówimy więc, że sporofit jest dwupienny.
)
)
