Kiedy 4 października 1957 r. na orbicie został umieszczony pierwszy sztuczny satelita
Sputnik 1, trudno było przewidzieć, że nastąpi tak szybki i wszechstronny rozwój zastosowań satelitów. W ciągu niespełna 33 lat, które upłynęły od tego momentu, wysłano bowiem z Ziemi wiele tysięcy satelitów. Obrazy powierzchni Ziemi oglądane z dużej wysokości dostarczają danych syntetycznych, pozbawionych wielu nieistotnych szczegółów. Z kosmosu doskonale widoczne są więc skutki działalności gospodarczej człowieka: miasta, drogi, linie kolejowe, lotniska, zbiorniki retencyjne itp. Zaskakująco dokładnie można też odtworzyć zakresy stref nawadnianych na pustyniach. Zdjęcia satelitarne mają ponadto różnorakie zastosowanie w rolnictwie. Rozróżnia się na nich poszczególne rodzaje upraw, sady, pola warzywne, nieużytki. Stwierdzono też, że na obrazie satelitarnym możliwe jest odróżnienie poszczególnych gatunków zbóż i różnych stadiów ich dojrzewania, a także wykrycie zagrożenia, jakie stanowią dla tych zbóż szkodniki. Z pokładu satelity można to stwierdzić o parę dni wcześniej niż z powierzchni Ziemi.
Wielu ważnych danych dostarczają także zdjęcia z satelitów meteorologicznych. Sieć tych satelitów pracuje dla potrzeb całej ludzkości, przekazując informacje o sytuacji atmosferycznej i jej rozwoju.