Wycieczki geologiczne z Barda Śląskiego
Informacje ogólne
Zobacz mapę | Informacje ogólne:
Bardo Śląskie może być bazą wypadową kilku ciekawych i stosunkowo łatwych wycieczek geologicznych, z których dwie zostaną opisane poniżej. Samo miasteczko również jest godne bliższego poznania ze względu na niezwykle malownicze położenie oraz zabytkowy charakter zabudowy.
 Pierwsze wzmianki o grodzie obronnym Bardo, leżącym na prowadzącej ze Śląska na Czechy odnodze szlaku bursztynowego, pochodzą z 1096 roku. Gród ten istniał na pewno znacznie wcześniej – przypuszcza się, że nawet od IX wieku. Ze względu na strategiczne położenie Bardo rozwijało się bardzo szybko, a od XIV wieku stało się ponadto popularną miejscowością pielgrzymkową. W tym czasie wybudowano tu wiele kapliczek, ale do dziś zachowały się głównie te młodsze – z XVIII i XIX wieku. Do najciekawszych obiektów kultu religijnego należy ponadto ogromna kalwaria na zboczach i szczycie góry Kalwarii.
Miasto zachowało pierwotny układ urbanistyczny i szereg interesujących zabytków. Do najpiękniejszych na Śląsku należy barokowy kościół Nawiedzenia NMP zbudowany w latach 1686–1704. Na jego dziedzińcu stoi mały pomnik papieża Jana Pawła II. W mieście są liczne barokowe kamieniczki z XVIII wieku, przebudowane w XIX wieku. Przez Nysę prowadzi wspaniały kamienny most gotycki z lat 1516–1589, odbudowywany kilkukrotnie po licznych powodziach, w tym po ostatniej z 1997 roku, która była największą w historii tego regionu. |  |  | Charakterystyka geologiczno-morfologiczna regionu
Zwiedzanie okolicy warto rozpocząć od punktu widokowego z mostka nad torami przy stacji kolejowej. Można stąd zapoznać się zarówno z morfologią, jak i z założeniami budowy geologicznej tej partii Gór Bardzkich.
Miejscowość Bardo Śląskie położona jest około 260 m n.p.m. w przełomowym odcinku Nysy Kłodzkiej. Szerokość doliny rzecznej waha się tu od 500 do 1000 m. Na odcinku panoramy widocznej z mostka widzimy głęboko wcięte zakola rzeki: jedno w kierunku NNW, a drugie na wschód od dworca. Po minięciu tego ostatniego zakola rzeka przybiera kierunek wschodni, a po około 2 km wypływa na przedpole Sudetów. Na obydwu zakolach można zaobserwować typowe przykłady stromych brzegów po stronie zewnętrznej i łagodne zbocza po stronie wewnętrznej.Bezpośrednio nad dnem doliny widoczny jest szeroki na 150 m taras rzeczny zwany zalewowym. Nad nim zaznacza się kilkunastometrowej szerokości taras wyższy, a jeszcze wyżej (położone około 130 m ponad dnem doliny) widoczne są w kierunku północnym rozległe spłaszczenie.  Jest ono rozcięte przez boczne dopływy Nysy i prawdopodobnie odpowiada trzeciorzędowym spłaszczeniom przedpola Sudetów. Na północnym wschodzie widoczna jest góra z kapliczkami zwana Różańcową Górą (380,2 m n.p.m.), natomiast na południowym wschodzie rozciąga się masyw Kalwarii (583 m n.p.m.). Obydwie te góry warte są wspinaczki nie tylko ze względu na walory widokowe czy geologiczne. Jak wspomniano już wcześniej, są to przede wszystkim miejsca kultu religijnego, o czym świadczą m.in. ich nazwy. Umieszczone na ich zboczach kapliczki są celem licznych pielgrzymek.
Warto jeszcze wspomnieć o tym, że niemal całe Góry Bardzkie cechują się bardzo specyficznym mikroklimatem. W związku z tym można tu znaleźć wiele niezwykłych, unikatowych okazów flory i fauny. Mają one niekiedy charakter endemiczny, tzn. występują tylko w tym regionie. Jednym z przykładów okazów fauny bardzo rzadko spotykanych w Polsce, a występujących stosunkowo często w Górach Bardzkich, jest salamandra plamista. Ten płaz jest obecnie niezwykłą rzadkością i znajduje się pod całkowitą ochroną. Warto przy tym wspomnieć, że jego wilgotna skóra pokryta jest trującą wydzieliną, co stanowi dodatkowy powód, dla którego salamandry plamistej nie należy dotykać.
Obecnie zostaną podane dokładniejsze opisy tras dwóch wycieczek najciekawszych z punktu widzenia geologii i turystyki. |
Autor: dr hab. Andrzej Barczuk
|
| |
|
|
