O budowie Ziemi dowiadujemy się z badań geofizycznych:
- sejsmicznych - badających przebieg fal sejsmicznych naturalnych (trzęsienia Ziemi) i wzbudzonych sztucznie w obrębie Ziemi
- grawimetrycznych - określających zmiany natężenia siły ciężkości w różnych częściach skorupy ziemskiej
- magnetycznych - współczesnej zmienności pola magnetycznego na kuli ziemskiej, a także zmian pola magnetycznego Ziemi w przeszłości na podstawie pozostałości magnetycznej w skałach
- elektrycznych - skały mają różny opór elektryczny, badania elektrooporowe pozwalają wyznaczać granice geologiczne na niewielkich głębokościach.
|
Rysunek schematyczny budowy Ziemi
O rozwoju Ziemi jako planety wnioskujemy z wyników badań sond kosmicznych
w systemie słonecznym i poza nim, a także z badań materii pochodzenia pozaziemskiego na Ziemi (meteorytów i pyłu kosmicznego).
Późniejsze wydarzenia na Ziemi odczytujemy z dostępnych nam skał.
W ustaleniu wieku tych wydarzeń pomagają badania:
- następstwa ułożenia tych skał (starsze skały leżą pod młodszymi).
Nie dotyczy to skał magmowych i nie zawsze jest jasne na obszarach znacznie zaburzonych tektonicznie.
- pierwiastków promieniotwórczych zawartych w skałach magmowych
i metamorficznych.
Na podstawie badań izotopów promieniotwórczych pierwiastków o znanym półokresie rozpadu można ustalić czas krystalizacji minerałów, w których są zawarte. Takie badanie pozwala określić z pewnym przybliżeniem izotopowy
wiek tych skał (w milionach lat temu)
- szczątków organicznych w skałach osadowych (skamieniałości).
W związku z ewolucją świata organicznego skały poszczególnych okresów geologicznych zawierają charakterystyczne dla siebie skamieniałości czyli szczątki
i odciski organizmów, które żyły w tym czasie. Badanie skamieniałości daje możliwość zaliczenia skał do określonego okresu czy piętra geologicznego, określając względny wiek skały. |
Ziemia widziana z Kosmosu |  |
