Woda, tak jak wszystkie ciecze, może płynąć albo ruchem laminarnym, albo turbulentnym. Przy ruchu laminarnym woda porusza się warstewkami (laminami) do siebie równoległymi, które się ze sobą nie krzyżują ani nie mieszają. Każda warstewka wody porusza się z prędkością większą niż przylegająca do niej warstewka niższa, ale mniejszą niż prędkość warstewki wyższej.

Ruch laminarny może odbywać się w cieczach o niskiej lepkości, takich jak woda, przy bardzo małych prędkościach. W rzekach, już przy prędkościach większych od 1 mm/s, woda płynie ruchem turbulentnym, gdyż tarcie o dno i o brzeg koryta wprowadza zaburzenia w ruchu wody. Natomiast w powłokach wodnych, utworzonych przez połączone strugi deszczowe, aż do prędkości 0,5 m/s, woda może płynąć ruchem laminarnym, o ile grubość powłoki wodnej nie przekracza 4 mm. Woda płynąca laminarnie ma znikome znaczenie erozyjne, może bowiem usuwać tylko drobne cząstki - jedynie ił i muł mogą być przez nią erodowane (cząstki przesuwane są przez ruch laminarny tylko w kierunku ruchu).

Przy ruchu turbulentnym tworzą się wiry i cząstki wody przesuwają się w różnych kierunkach. W ruchu laminarnym na tej samej wysokości od dna prędkość jest jednakowa, natomiast przy ruchu turbulentnym prędkości są różne. Przeszkody na drodze prądu turbulentnego wytwarzają wiry (po stronie zwróconej w kierunku prądu). Cząstki znajdujące się w wodzie przesuwane są w różnych kierunkach, a wskutek istnienia składowej pionowej ruchu turbulentnego cząstki mogą być wprawione w zawieszenie, czyli suspenzję.