"Romeo i Julia" to dramat Williama Szekspira napisany w 1595 roku. Zapewne każdy słyszał o nieszczęśliwej miłości dwojga kochanków z Werony, którzy stali się symbolem jej wszechogarniającej potęgi. Ich przygoda to wspaniała opowieść o narodzinach i dojrzewaniu uczucia, które jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności oraz zjednoczyć nienawidzące się rody.

Pierwszy i drugi akt zaczyna się od sonetu, w którym przedstawiony jest ogólny zarys tego, co się wydarzy. Autor nazywa to prologiem, czyli częścią wstępną utworu (tu: dramatycznego), zawierającą wprowadzenie do akcji, komentarz. Wypada w tym miejscu wyjaśnić, czym jest sonet. Jest to utwór liryczny składający się z czterech zwrotek. Pierwsza i druga zwrotka - czterowersowe - zawierają część opisową. Trzecia i czwarta zwrotka - trzywersowe - część refleksyjną. Gatunek ten powstał już w średniowieczu, posługiwali się nim Dante i Petrarka. W Polsce sonety pisali m.in. Mikołaj Sęp-Szarzyński, Jan Kochanowski, Jan Andrzej Morsztyn, Adam Mickiewicz, Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leopold Staff.