Uwagi inscenizacyjne:

W przedstawieniu może wziąć udział około dziesięcioro dzieci. Dzieci stoją w głębi sceny. Ubrane są w ludowe stroje regionalne. Jeżeli nie ma możliwości zdobycia takich strojów, należy przygotować dziewczynkom kolorowe wianki z wstążkami lub chustki, białe bluzki i kolorowe szerokie spódnice, a chłopcom białe koszule, spodnie przewiązane w pasie kolorową szarfą. Należy też przygotować Marzannę, gaik, palmy i kogutka.

Wychodzi Kasia.

Kasia:
Ziemia żyć zaczyna w kwiecistej urodzie,
idąc z mroków i mrozów ku jasnej pogodzie.
Lecz słońce niełaskawe ociąga się, zwleka,
a wiosna, zda się bliska, znowu jest daleka;
chmury sine, nawisłe zasępiają niebo
prószą śniegiem i deszczem siąpią ponad glebą.
Zima się pazurami zaryła w wądole,
zieje mgłą i chmurami na wieś i na pole.

Marta:
Zanim nadejdzie wiosna, trzeba przegonić i utopić złą zimę - Marzannę. Zwyczaj topienia Marzanny ma ponad 500 lat. Brzydka, słomiana kukła jest symbolem odchodzącej zimy, a wraz z nią wszelkich chorób i nieszczęść.

Wychodzi grupa dzieci z Marzanną. Śpiewają piosenkę. Jedna para na przedzie tańczy krakowiaka.

Wszyscy:

Piosenka „Powitanie wiosny" na melodię „Krakowiaczek jeden"

Ruszamy gromadą, wesołym pochodem,
niesiemy Marzannę nad zieloną wodę.
Radują się drzewa, weselą się domy,
niesiemy Marzannę, chochoła ze słomy.
Wrzucimy do wody niedobrą boginię,
niech prędko do morza zła zima odpłynie.
Zgiń przepadnij zimo i nie wracaj do nas,
na przyjęcie wiosny otwórzmy ramiona.

Tomek:
Zła zima odeszła, a wiosnę w nasze progi wprowadzi gaik, który symbolizuje budzącą się do życia przyrodę.          

Na scenę wchodzą dzieci. Dwie dziewczynki niosą gaik. Wszyscy śpiewają piosenkę:

Wszyscy:
Nasz gaik zielony pięknie ustrojony
w czerwone wstążeczki
przez piękne dzieweczki.

Agata:
Z gaikiem wstępowano do domów i składano życzenia z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych.

Paulina i Ewelina:
Do tego domu wstępujemy,
szczęścia, zdrowia winszujemy! (mówią)
Nasz gaik zielony pięknie ustrojony.
Wszędzie sobie chodzi, bo mu tak się godzi. (śpiewają)
Szczęścia, zdrowia winszujemy! 

(mówią bardzo głośno)

Agata:
Ptaki powracające z nieznanych, dalekich stron były najbardziej oczekiwanymi zwiastunami wiosny. W Polsce południowo-wschodniej i na Kurpiach na powitanie bocianów pieczono specjalne bułeczki w kształcie bocianich łap i wkładano je do gniazd. Wierzono, że bociany wracające w to samo miejsce wróżą gospodarzowi szczęście i bogactwo.