UWAGA: W niektórych wersjach Microsoft Internet Explorer przy przeglądaniu zdjęć nie działa przycisk "Dalej". Proszę skorzystać z kombinacji klawiszy "CTRL + R".

Architektura starożytnego Rzymu

Architektura starożytnego Rzymu - od II wieku pn.e. do IV wieku n.e.

Sztuka rzymska początkowo związana jest tylko z Rzymem, ale z czasem coraz bardziej rozprzestrzenia się, co związane jest z dokonywanymi podbojami. Warto pamiętać, że w tym przypadku sztuka odgrywa ważną rolę propagandową. Z tego powodu w większym stopniu niż w Grecji zwraca się uwagę na treść (nie tylko na samą formę).

Sztuka rzymska w dużym stopniu korzysta z dokonań Greków. W architekturze dąży się do jeszcze większego monumentalizmu – powstają wspaniałe świątynie, amfiteatry, akwedukty. Rzymianie, mając do dyspozycji cegły i cement, coraz bardziej komplikują bryły budowli i same formy architektoniczne. W odróżnieniu od Grecji dekoracja skupia się raczej wewnątrz budynku.

Pojawia się porządek kompozytowy, w którym głowica składa się z motywów jońskich i korynckich, a także będący odmianą porządku doryckiego porządek toskański – tutaj jednak kolumna posiada gładki trzon oraz bazę. Dla sztuki rzymskiej charakterystyczne są łuki triumfalne, np. łuk Konstantyna w Rzymie. Fora – niebędące już tylko rynkami – przyjmują formy potężnych kompleksów świątynnych, np. Forum Romanum.

Zabytki: Forum Romanum w Rzymie, światynia Westy w Rzymie, światynia Antoniusza i Faustyny w Rzymie, Panteon w Rzymie, łuk Tytusa w Rzymie, Koloseum, most na Tybrze w Rzymie, akwedukt w Segowi (Hiszpania), Pompeje, teatr w Efezie.

Jeśli chcesz poznać bliżej zabytki sztuki rzymskiej, kliknij na mapę