Ocena z wychowania fizycznego - system punktowy

Jestem nauczycielem wychowania fizycznego z piętnastoletnim stażem pracy, pracuję w szkole podstawowej. Jest to szkoła działająca w środowisku wiejskim, do której dzieci są dowożone z 10 okolicznych miejscowości. Obecnie uczęszcza do niej ok. 300 uczniów.
Reforma programowa, wprowadzona na przestrzeni ostatnich lat spowodowała i wymusiła na wielu z nas zmianę spojrzenia na problem oceny z wychowania fizycznego. Powstało wiele ciekawych systemów oceniania opracowanych przez nauczycieli tego przedmiotu. Postanowiłem stworzyć własny system oceniania z wychowania fizycznego polegający na zamianie ocen tradycyjnych na punkty i wyzwoleniu u dzieci motywacji pozytywnej do ćwiczeń i zajęć ruchowych. Kierowałem się głównie potrzebą wyeliminowania oceny negatywnej tj. jedynki, która wprowadzała lęk i strach przed lekcją u słabszych pod względem motorycznym dzieci. Byłem przekonany, że zachęcić do sportu i rekreacji można tylko poprzez motywację pozytywną, ukazując walory i pożyteczność wykonywania różnych ćwiczeń. Po kilku latach stwierdzam, że było to bardzo słuszne posunięcie. W mojej szkole nie stawiam ocen niedostatecznych z wychowania fizycznego.
Zmiana zasad oceniania w pewnym stopniu zmusiła mnie do zmiany podejścia do realizacji programu i jego treści. Takie elementy jak atrakcyjność zajęć, różnorodność metod, dostosowywanie treści do aktualnych potrzeb ćwiczących wymagało ogromnej pracy i inwencji twórczej nie wspominając o dostosowaniu dokumentacji do potrzeb nowego systemu, tabel do rejestracji wyników i osiągnięć uczniów, arkuszy obecności.