Wstęp
Pedagogika wychowania przedszkolnego obejmuje cały zakres działań mających na celu wychowanie dzieci, zapewnienie im opieki i prawidłowego rozwoju oraz przygotowania do podjęcia nauki w szkole.
Aby prawidłowo pokierować wszechstronnym rozwojem każdego dziecka, należy w swych wielorakich działaniach uwzględnić podstawowe zasady i funkcje wychowania przedszkolnego.
Główne zasady wychowania w przedszkolu opierają się na zależności, które zachodzą między realizacją przyjętych celów a właściwościami rozwojowymi dziecka. Należą do nich:
1. zasada zaspakajania potrzeb dziecka, czyli zaspakajanie potrzeby bezpieczeństwa, uznania, miłości oraz potrzeb biologicznych dzieci, co umożliwia dalsze ich kształtowanie w połączeniu z kulturą życia codziennego, różnymi formami działalności i ekspresji,
2. zasada aktywności, czyli pobudzanie aktywności własnej dziecka co sprawia, że jest ono czynnym uczestnikiem wychowania współdziałającym z nauczycielem; czynne postawy dzieci sprzyjają rozwijaniu ich inicjatywy, odkrywczości i twórczej działalności,
3. zasada indywidualizacji, czyli konieczność otoczenia każdego dziecka i nawiązywanie z nim kontaktów indywidualnych; dostosowanie metod pracy do potrzeb dzieci wynikających z różnic indywidualnych,
4. zasada organizacji życia społecznego, czyli wprowadzenie norm moralno-społecznych obowiązujących w grupie, dążąc do tego, aby dzieci je akceptowały i przestrzegały w swoim postępowaniu,
5. zasada integracji, czyli harmonijne oddziaływanie na rozwój dziecka przez łączenie treści różnych dziedzin wychowania oraz integracją treści wychowania i kształcenia.
Ważnym jest również, aby poprzez podejmowane działania edukacyjne spełniać również podstawowe funkcje wychowania przedszkolnego:
1. stymulującą, czyli pobudzającą procesy rozwojowe do optymalnej aktywizacji dzieci,
2. profilaktyczną, czyli czuwanie nad prawidłowym rozwojem dziecka,
3. kompensacyjną, czyli kierowanie rozwojem dziecka w taki sposób, aby zniwelować istniejące braki środowiskowe lub rozwojowe, korygować wady i nieprawidłowości powstałe we wcześniejszym rozwoju dziecka, wyrównać start szkolny dzieci i podnosić gotowość do nauki w szkole.
Analizując funkcję kompensacyjną i zasadę indywidualizacji należy stwierdzić, iż pracy stymulacyjno-kompensacyjna jest nieodłącznym elementem wychowania przedszkolnego. Każde dziecko należy traktować indywidualnie według jego potrzeb.