Urodzony między 1196 a 1204 r., syn Henryka I Brodatego i Jadwigi, hrabianki von Diessen-Andechs. Książę wrocławski, wielkopolski i krakowski. Kontynuator polityki ojca w dziele jednoczenia kraju. Jeszcze za życia ojca prowadził walki z Konradem I Mazowieckim i Władysławem Odonicem. W 1239 r. odparł najazd margrabiów brandenburskich na Lubusz i Santok. Niewykluczone, że gdyby udało mu się zjednoczyć kraj, sięgnąłby po koronę królewską. Plany te zniweczył najazd mongolski, który spadł na Polskę z początkiem 1241 r. W dniu 9.IV.1241 r. rozegrała się bitwa pod Legnicą zakończona klęską wojsk polskich i śmiercią Henryka. Po jego śmierci "monarchia Henryków Śląskich" uległa rozpadowi. |