Urodzony w 1551 r., syn króla francuskiego Henryka II z dynastii Walezjuszów i Katarzyny Medycejskiej. Po śmierci Zygmunta II Augusta obrany królem w 1573 r. na pierwszej wolnej elekcji. Przybył do Polski w styczniu 1574 r. Musiał podpisać tzw. artykuły henrykowskie - spisane przez szlachtę wszystkie przywileje szlacheckie i zasady ustroju Rzeczypospolitej oraz pacta conventa - indywidualne zobowiązania elekta. Koronowany został 24.II.1574 r. Wybór nie był udany. Zobowiązań nie wypełnił. Lekkomyślny, obcy stosunkom panującym w Polsce, zwolennik swobodnych obyczajów. Bardziej sobie cenił tron francuski niż polski. Dlatego na wieść o śmierci swego brata, króla Francji Karola IX, potajemnie opuścił Kraków w nocy z 18 na 19.VI.1574 r. i uciekł do Francji, gdzie zasiadł na tronie jako Henryk III. |