DOŚWIADCZENIE CHEMICZNE


Doświadczenie

Badanie zachowania się żelaza w różnych środowiskach.

12. 11. 1999 – umieszczenie i zamknięcie żelaznych gwoździ w
słoiczkach z:

słoik nr 1-powietrzem
słoik nr 2-wodą
słoik nr 3-mieszaniną wody (50%) i ACE (50%) (skład ACE-
podchloryn sodu 10%- roztwór o średniej zawartości
aktywnego chloru 4,9%, środki powierzchniowo czynne
i substancje zapachowe).
słoik nr 4-mieszaniną wody i ACE. Gwóźdź pokryto izolacyjną
warstwą tłuszczu
słoik nr 5-roztworem nasyconym soli


13. 11. 1999

słoik nr 1-bez zmian
słoik nr 2-wokół gwoździa pojawiła się ruda mgiełka
słoik nr 3-bez zmian
słoik nr 4-w niektórych miejscach na gwoździu pojawiły się czarne
plamki prawdopodobnie rdza (tlenek żelaza)
słoik nr 5-gwóźdź w dużym stopniu pokrył się rdzą (tlenkiem żelaza)


14. 11. 1999

słoik nr 1-bez zmian
słoik nr 2-gwóźdź w ok. 40% pokrył się rdzą, rdza pojawiła się także
wokół miejsca, na którym leżał
słoik nr 3-w mieszaninie wody i ACE pojawił się biały pył
słoik nr 4-rdza wyraźnie umiejscawia się na końcach gwoździa,
odpadł izolator ze środkowych partii gwoździa
(najpierw przybrał białą barwę), zaobserwowano
pył podobny jak w słoiku nr 3
słoik nr 5-gwóźdź w ok. 60% pokrywa się rdzą, rdza jest też wokół
miejsca na którym leżał gwóźdź, w mieszaninie wody z
solą pływają okruszki rdzy


15. 11. 1999.

słoik nr 1-bez zmian
słoik nr 2-woda przybiera rdzawy kolor, gwóźdź coraz bardziej
pokrywa się rdzą. Od początku doświadczenia woda w
słoiku paruje i skrapla się na ściankach słoika
słoik nr 3-brak zmian na gwoździu, na ściankach słoika osadza się
cienka warstwa substancji podobnej do mokrej soli.
Woda w słoiku paruje i skrapla się na ściankach słoika.
słoik nr 4-coraz większa ilość izolatora odpada od gwoździa.
Rdzy przybywa. Poza tym na słoiku osadza się
Substancja podobna jak w słoiku nr 3.
słoik nr 5-rdzy na gwoździu przybywa. Poza tym bez zmian.


16. 11. 1999.

słoik nr 1-bez zmian.
słoik nr 2-gwóźdź prawie cały pokrył się rdzą, a jej kawałeczki
pływają w wodzie.
słoik nr 3-brak zmian.
słoik nr 4-izolator prawie odpadł od gwoździa. Ilość substancji
podobnej do mokrej soli zwiększa się.
słoik nr 5-gwóźdź jest prawie cały pokryty rdzą.


21. 11. 1999.

słoik nr 1-brak zmian

słoik nr 2-woda przybrała rudy kolor. Na gwoździu pojawia się czarny
nalot. Od początku doświadczenia woda w słoiku paruje
i skrapla się na jego ściankach.
słoik nr 3-ilość substancji podobnej do mokrej soli zwiększa się.
Od początku doświadczenia woda w słoiku paruje i skrapla
się na jego ściankach.
słoik nr 4-izolator w 90% odpadł od gwoździa i w postaci białych
kropelek pływa w mieszaninie wody i ACE. Na ostrym
końcu gwoździa pojawiła się rdzawa kulka wielkości główki
od gwoździa. Kawałki rdzy pływają w mieszaninie wody i
ACE. Ilość substancji podobnej do mokrej soli zwiększa się.
słoik nr 5-w wodzie pływa rdzawy pył. Na gwoździu pojawia się
czarny nalot.

25. 11. 1999.

słoik nr 1-bez zmian.
słoik nr 2-coraz więcej czarnego nalotu. Woda znajdująca się w
słoiku ciągle paruje i skrapla się na jego ściankach.
słoik nr 3-brak zmian na gwoździu. Substancja podobna do mokrej
soli „doszła” do dekielka.
słoik nr 4-kuleczka rdzy odpadła od gwoździa. Izolator znajduje się
już tylko przy główce gwoździa. Substancja podobna do
mokrej soli „doszła” do dekielka.
słoik nr 5-w wodzie pływa czarny pył. Rdza osadza się na ściankach
słoika. Rdza w całości pokryła gwóźdź.


30. 11. 1999.

słoik nr 1-bez zmian
słoik nr 2-od gwoździa odpadły duże kawałki rdzy. W wodzie
pojawiły się rude kuleczki. Od początku doświadczenia
woda w słoiku paruje i skrapla się na jego ściankach.
słoik nr 3-warstwa substancji podobnej do soli pokryła całą
powierzchnię wewnętrznych ścian słoika i nie dopuszcza
do skraplania się na nich pary wodnej.
słoik nr 4-na ostrym końcu gwoździa tworzy się nowa rdza.
słoik nr 5-zaobserwowano podobna kuleczki jak w słoiku nr 2.
W słoiku nr 2 i 5 kuleczki pod wpływem wstrząsów nie
pękają.


3. 12. 1999.

słoik nr 6-do słoiczka wlano ACE i umieszczono w nim żelazny
gwóźdź pokryty olejem samochodowym. Słoik zamknięto.


5. 12. 1999.

słoiki 1-5-brak zmian.
słoik nr 6-w ACE pływają nieprzeźroczyste kropelki oleju i biała
mgiełka. Występuje parowanie i skraplanie na ściankach
słoika substancji podobnej do wody. Na gwoździu pojawiła
się mała czarna plamka.


6. 12. 1999.

słoik nr 1-brak zmian
słoik nr 2-kawałki rdzy rozpadły się w proszek. Liczba 7 rudych kulek
powiększyła się o 4. Ciągłe parowanie i skraplanie się wody
na ściankach słoika.
słoik nr 3-brak zmian.
słoik nr 4-rdza na gwoździu rośnie.
słoik nr 5-zmniejszenie się liczby kuleczek.
słoik nr 6-plamka powiększyła się. Kropelki oleju połączyły się.


8. 12. 1999.

Słoiki nr 1-6-brak zmian.



WNIOSKI:

gwóźdź nr 1-żelazo z powietrzem reaguje bardzo wolno.
gwóźdź nr 2-żelazo z wodą reaguje dość szybko wytwarzając tlenek
żelaza.
gwóźdź nr 3-żelazo ze składnikami ACE wcale nie reaguje, bądź
reaguje tak wolno, że nie zdążyłem tego zaobserwować.
gwóźdź nr 4-składniki ACE rozpuszczają tłuszcz i nie dopuszczają do
powstania rdzy, a substancja, która się wytworzyła
prawdopodobnie nie jest rdzą.
gwóźdź nr 5-żelazo reaguje z mieszaniną wody i soli bardzo szybko
wytwarzając rdze.
gwóźdź nr 6-olej skutecznie izoluje żelazo przed działaniem
składników ACE.


WNIOSEK KOŃCOWY:

Żelaza nie należy trzymać w wodzie (a tym bardziej w wodzie z zawartością soli), ponieważ prowadzi to do korozji tego metalu
(powstaje rdza-tlenek żelaza).





Uwaga: podczas wyjmowania gwoździ ze słoika 2 i 5 odpadło od nich
trochę rdzy.